silicone, zwany także polisiloksanem, dowolną z różnorodnej klasy płynów, żywic lub elastomerów opartychna polimeryzowanych siloksaniach, substancjach, których cząsteczki składają się z łańcuchów wykonanych znaprzemiennych atomów krzemu i tlenu. Ich chemiczna bezwładność, odpornośćna wodę i utlenianie oraz stabilność zarówno w wysokich, jak iniskich temperaturach doprowadziły do ​​szerokiego zakresu komercyjnych zastosowań, od smarów smarowych po izolację elektryczną i implanty biomedyczne (takie jak implanty piersi).-

applications

molekularnej masy polimerów i stopnia, w którym łańcuchy polimerowe są powiązane. Niezwajane,niskie molekularne płyny polisiloksanu są wyjątkowo stabilne do rozkładu przez ciepło, wodę lub środki utleniające i są dobrymi izolatorami elektrycznymi. Tworzą doskonałe smary i płyny hydrauliczne, a także emulsje do przekazywania odporności wodnej tkaninom, papierowi i innym materiałom. Żywice silikonowe są stosowane w powłokach ochronnych i lakierach izolacyjnych elektrycznych oraz do laminowania szklanego tkaniny. --

vulcanized
silicone guma

Temperature vulcanizing (rTV) Elastomery, które sąniskie molekularne ciecze, które są odrzucane lub uformowane w pożądane kształty, anastępnie powiązane w temperaturze pokojowej, oraz (2) Wysoka-Temperature-vulcanizing (HTV), które są wyższe-molecular-wweight, które są mieszane i przetworzone jak inne elastomery. Środki silikonowe są zwykle wzmacniane przez wypełniacze, takie jak-silica; Inne wypełniacze są wymieszane, aby dodać objętość i kolor.-aveued-dla ich właściwości elektrycznych-insulacyjnych, stabilności chemicznej i szerokiego zakresu temperatur,nad którym zachowują odporność, ślady silikonowe są używane głównie w zleceniach, ciepło, pieczęci cieplne, Caulks, uszczelki, izolatory elektryczne, elastyczne formy i (ze względuna ich chemiczną bezwładność) implanty chirurgiczne.   ---

siloxanes po raz pierwszy scharakteryzowano jako polimery przez polimery przez polimery przez Angielski chemikfrederic Stanley Kippingin 1927. Ponieważ Kipping pomyślał, że struktura powtarzającej się jednostki była zasadniczo strukturąketone(łańcuchy polimerowe utworzone przez atomy krzemu, z atomami tlenu przymocowanymi przez podwójne wiązania), myląconazywał Te silikony,nazwa, która się utrzymywała. W 1940 r. Amerykański chemik Eugene George Rochow z

laboratories w Schenectady, N.Y., USA, przygotował siloksany metylowe według procesu, który pozostaje podstawąnowoczesnych metod polimeryzacji. Tymczasemnaukowcy z Corning Glass eksplorowali produkcję silikonów, aw 1943 r. Corning i dow Chemical Company formnęli Dow Corning Corporation do produkcji produktów silikonowych.