3.1.2. ST Próbki

Rysunek 6 pokazuje mikrografy SEM po obróbce cieplnej ST.Granice płynnych basenów i dendrytycznych struktur zniknęły.Próbka HX ST prezentuje równoosioną morfologię ziarna przy niższym powiększeniu (rys. 6a).Ten okaz wykazał również wiele bliźniaków przy większych powiększeniach (rys. 6b).Dla HX-a okaz, morfologia ziarna ST była podobna do tej z-budowana próbka (rys. 6c).Dwa główne różnice zaobserwowano między próbką HX a HX-okaz po obróbce ST: w tym ostatnim granica ziarna stała się gęstsza z węglikiem, a te cienkie węgliki uformowane wewnątrz ziarna (rys. 6d).W pierwszym, z drugiej strony, nie obserwowano węglików wewnątrz ziarna, a granica ziaren była cieńsza niż granica HX-okaz ST (rys. 6b).Przeprowadziliśmy analizę SEM na temat HX.-a jak-zbudowany okaz na granicy ziarna;wyniki przedstawione są na rysunku 7a.Na granicy ziaren powstały M6C, SiC i YC.Te węgliki na granicy ziarna muszą przygwoździć granicę podczas obróbki cieplnej roztworu.Przeprowadziliśmy FE-Analiza SEM na granicy ziaren w HX-okaz ST.Rysunek 7b przedstawia FE-SEM mikrograf HX-okaz ST.MC (Si, Y), (Mo, W)6C i Cr23C6 węgliki powstały na granicy ziarna.Spowodowały one głównie efekt wiązania granicy ziarna, aby ostatecznie utrzymać kolumnową morfologię ziarna.Tak.

Rysunek 8 pokazuje IPF HX i HX-okazy w stanie ST.Po obróbce cieplnej roztworu próbka HX wykazała ziarno równoosione i orientację losową (rys. 8a).Większość ziaren ma kierunek wzdłuż (rys. 8a).Jednak HX-okaz wydaje się być podobny do HX-a jak-wykonany okaz (rys. 5b);To znaczy, miał kolumnową morfologię ziarna i połowa ziaren pozostała wzdłuż<100>kierunek (rysunek) 8b).

Figure 9a pokazuje mapę EDS HX-okaz ST, który wskazuje Mo-bogate węgliki wewnątrz ziarna.Było również tworzenie tlenku Y i Si-zawiera C wewnątrz ziarna (zob. rys. 9a).W celu znalezienia przyczyny kumulacji węglików M6C wzdłuż obszarów międzykrytycznych po obróbce cieplnej roztworu, przeprowadziliśmy odwzorowanie EDS na obszarach międzykrytycznych HX.-a jak-wykonany okaz (rys. 9b);w regionach interendritic, Mo, Si, C i O były segregowane.Materiały 2021, 14, x DLA PRZEGLĄDU PEER 8 z 16 Rysunek 9a pokazuje odwzorowanie EDS na HX-okaz ST, który wskazuje Mo-bogate węgliki wewnątrz ziarna.Było również tworzenie tlenku Y i Si-zawiera C wewnątrz ziarna (zob. rys. 9a).W celu znalezienia przyczyny kumulacji węglików M6C wzdłuż obszarów międzykrytycznych po obróbce cieplnej roztworu, przeprowadziliśmy odwzorowanie EDS na obszarach międzykrytycznych HX.-a jak-wykonany okaz (rys. 9b);w regionach interendritic, Mo, Si, C i O były segregowane.

Przeprowadziliśmy badanie pełzania wzdłuż kierunku budynku (próbka pionowa) i w normie do kierunku budynku (próbka pozioma);krzywe pełzania przedstawione są w rys. 10.-w stanie zabudowanym, pionowy okaz HX wykazywał okres pełzania wynoszący 13.8 h, podczas gdy okaz HX a wykazywał okres pełzania 1.46 razy wyższy, 20.2 h (rys. 10a).Ponadto, HX-a objawiony wyższy pełzacz-pęknięcia wydłużenia (5,7%) niż HX (2.8%).HX jako-budowany okaz poziomy charakteryzujący się dłuższą żywotnością pełzania (3.4 h) niż HX-pozioma próbka (0.26 h), ale naprężenie pęknięcia było prawie takie samo w obu próbach (rys. 10b).Rysunek 10c pokazuje właściwości pełzania pionowych próbek ST.Próbka HX wykazała okres pełzania 3.7 h, podczas gdy HX-okaz wykazał życie pełzającego osiem razy wyżej, 29.6 h.The HX-a pokazał wyższy pełzacz-pęknięcie wydłużenie (15,6%), prawie dwukrotnie większe niż w przypadku HX (7,5%).Horyzontalna próbka HX ST wykazuje dłuższą żywotność pełzania (3.6 h) niż HX-pozioma próbka (0.26 h), ale pełzanie-U obu okazów wydłużenie pęknięcia było prawie takie samo (rys. 10d).Materiały 2021, 14, x FOR PEER REWIWEW 9–16 Przeprowadziliśmy badanie pełzania wzdłuż kierunku budynku (próbka pionowa) i w normie do kierunku budynku (próbka pozioma);krzywe pełzania przedstawione są w rys. 10.-budowany stan, pionowa próbka HX wykazywała żywotność pełzania w wysokości 13.8 h, podczas gdy HX-okaz wykazujący okres kreacji 1.46 razy wyższy, 20.2 h (rys. 10a).Ponadto, HX-a objawiony wyższy pełzacz-pęknięcia wydłużenia (5,7%) niż HX (2.8%).HX jako-budowany okaz poziomy charakteryzujący się dłuższą żywotnością pełzania (3.4 h) niż HX-pozioma próbka (0.26 h), ale naprężenie pęknięcia było prawie takie samo w obu próbach (rys. 10b).Rysunek 10c pokazuje właściwości pełzania pionowych próbek ST.Próbka HX wykazywała żywotność pełzania (3.6 h) w porównaniu z HX.-a okaz poziomy (0.26 h), ale pełzanie-U obu okazów wydłużenie pęknięcia było prawie takie samo (rys. 10d).

Rysunek 11 pokazuje pełzanie-pęknięcia powierzchni.Z rysunku 11a,b wynika, że HX i HX-a jak-budowane pionowe okazy wykazały wydłużone ziarna, które w końcu wykazują dekorowanie i powodują pęknięcie.W przeciwieństwie do tego, raczej dekolt-jak powierzchnia może być obserwowana na-zbudowany HX i HX-poziome próbki (rys. 11c, d).Oczywiste jest, że pęknięcia występujące prostopadle do osi nacisku doprowadziły do dekoltu-podobna powierzchnia wzdłuż struktury dendrytycznej, co wskazuje na kruche zachowanie i niższą wydajnośćTak.