Wytrzymałość pęknięcia Pęknięcia Jest dobrze wskazane w tym, że powierzchnia pełzania-pęknięcia-życia/ gamma-ułamka jest inna dla każdej serii stopów, ale każda seria może mieć maksymalny poziom w pobliżu lub więcej niż 75-wol%.Oznacza to, że okres rozpadu pełzania zależy częściowo od twardego roztworu, a częściowo od utwardzania gamma-prime.W przypadku zastąpienia Cr w gamma-prime przez W i Ta, należy uzyskać maksymalną twardość roztworu stałego.Ponadto należy uzyskać frakcję gamma-prime w celu maksymalnego utwardzania wytrąceń.W niektórych superstopach Ni, frakcja gamma-prime w rzeczywistych stopach w 1000 niespójnie 186C może być mniejsza niż zaprojektowana.  

Tensilne właściwości Tensile properties at 900 faunce186C obserwowano w przypadku roztworu badanego w różnych warunkach, a następnie w leczeniu starzenia.Oczywiście.   są różne   dobrze zbliżony do liniowego   funkcje gamma-prime   ułamek.Wyniki uzyskane z innych serii stopów wskazują, że liniowości utrzymują się w zakresie od 50 do 80 wol% frakcji gamma-prime, które różnią się od wytrzymałości pęknięcia pełzającego.Efekt temperatury roztworu jest również liniowy.Wyższa temperatura roztworu daje wyższą wytrzymałość na wydajność.Im niższa jest temperatura roztworu, tym większa jest wydłużenie rozciągania, ale ta tendencja przestaje pracować poniżej określonej temperatury; obróbka roztworu poniżej 1080 niespotykane 186C nie dawała korzyści na wydłużenie rozciągania.Dla skutków utwardzania i wytrącania roztworu stałego, wyraźnie W jest najbardziej skuteczny w utwardzaniu roztworu stałego, podczas gdy Ta, który jest wcześniej gamma-prime jest mniej skuteczny niż W jako element utwardzający roztwór stały.

    Odporność na wysoką korozję

  Wytrzymałość korozji na gorąco została oceniona w badaniu tyglem, utrzymując kawałek stopu (średnica 6-8 mm i 3-5 mm w wysokości) w mieszaninie soli (Na2SO4-25%NaCl) otwarty na powietrze w pozycji 900 186C dla 20h. Oporność została określona ilościowo przez utratę metalu po usunięciu wszystkich wag.Morfologicznie korozja na gorąco została sklasyfikowana w trzech typach; typ I: warstwa korozyjna składająca się z siarczku Cr, siarczku Ni i tlenku porowego, typ II: warstwa korozyjna cienko napiętego Cr2O3 o niewielkiej lub zerowej ilości siarczku w matrycy, typ III: warstwa korozyjna składająca się z trzech warstw tlenków, Cr2O3, TiO2,i Al2O3 z zewnątrz do wewnątrz z niewielką ilością bogatego w Cr siarczku rozproszonego w matrycy.Przeprowadzono analizę regresji w odniesieniu do 42 stopów dającą korozję typu I.Wyniki wykazały, że domieszka Hf oraz wysoki poziom Cr i Ti zawierające stop, który jest najbardziej preferowany w stopach utwardzających opady gamma, podczas gdy dodanie W, Ta lub Mo, które są niezbędne do zwiększenia wytrzymałości na wysoką temperaturę, jest niezwykle szkodliwe dla korozji.