Właściwości materiałów metalowych

Pomiary dwuwarstwowe; właściwości materiałów metalowych określają zakres stosowania materiału i racjonalność jego stosowania.Właściwości materiałów metalowych dzieli się głównie na cztery aspekty: właściwości mechaniczne, właściwości chemiczne, właściwości fizyczne i właściwości procesowe.

1.Właściwości mechaniczne

Obiekty dwupoziomowe 1228282282281; (1) Koncepcja stresu.Siła na jednostkę obszaru wewnątrz obiektu jest nazywana stresem.Stres spowodowany przez siłę zewnętrzną nazywa się stresem roboczym, a stres, który jest równoważony wewnątrz obiektu bez siły zewnętrznej, nazywa się stresem wewnętrznym (takim jak stres strukturalny, stres termiczny, stres resztkowy pozostający po zakończeniu procesu przetwarzania...).

Obiekty dwudzielne 1228282; (2) Właściwości mechaniczne.W przypadku gdy metale poddawane są siłom zewnętrznym (obciążeniom) w pewnych warunkach temperatury, ich zdolność do odporności na deformację i pęknięcie nazywa się właściwości mechaniczne materiałów metalowych (znanych również jako właściwości mechaniczne).Jest wiele form obciążenia, które te metalowe materiały noszą.Może to być obciążenie statyczne lub obciążenie dynamiczne, w tym naprężenie rozciągające, naprężenie ściskające, nacisk zginający, naprężenie pochyłe, tarcie, wibracje i tak dalej, tak więc główne wskaźniki do pomiaru właściwości mechanicznych materiałów metalowych są następujące:

1.1.Moc

Jest to charakterystyka maksymalnej zdolności materiału do oparcia się odkształceniu i uszkodzeniom w wyniku działania sił zewnętrznych, które można podzielić na granicy wytrzymałości na rozciąganie (Cir696328b), granicę wytrzymałości na zginanie (963;bb), granicę wytrzymałości ściskającej (963;bc) itp. Ponieważ materiały metalowe mają pewną zasadę, którą należy przestrzegać od odkształcenia do uszkodzenia.pod wpływem siły zewnętrznej do pomiaru zazwyczaj stosuje się badanie na rozciąganie, tj. materiał metalowy składa się z próbki określonej specyfikacji i rozciąga się na maszynie do badań na rozciąganiu do czasu przerwania próby, mierzone główne wskaźniki wytrzymałości są:

        (1) Granica wytrzymałości: maksymalne naprężenie, które materiał może wytrzymać pęknięcie pod wpływem siły zewnętrznej, odnosi się zazwyczaj do granicy wytrzymałości na rozciąganie w sile rozciągania, wyrażonej w przypadku braku wartości 963b, np. granicy wytrzymałości odpowiadającej najwyższemu punktowi b w krzywej badania rozciągania,wspólną jednostką Jest to megapascals (MPa) i zależność konwersji jest: 1MPa=1N/m2=(9.8)-1kgf/mm2 lub 1kgf/mm2=9.8MPa.

        (2) Granica wytrzymałości na rozciąganie: Jeżeli siła zewnętrzna pobrana przez próbkę materiału metalowego przekracza granicę elastyczną materiału, chociaż naprężenie nie wzrasta, próbka nadal ulega widocznemu odkształceniu plastycznemu.Zjawisko to nazywa się "giving", czyli materiał do pewnego stopnia nosi siłę zewnętrzną.Deformacja nie jest już proporcjonalna do siły zewnętrznej i powoduje wyraźne odkształcenie plastyczne.Nacisk przy uzyskiwaniu jest nazywany limitem wytrzymałości na wydajność, wyrażonym w przypadku niespójności 963s, a punkt S odpowiadający krzywej na rozciąganie określa się jako punkt poboru.W przypadku materiałów o wysokiej plastyczności na krzywej rozciągającej pojawia się oczywisty punkt poboru, podczas gdy w przypadku materiałów o niskiej plastyczności nie ma oczywistego punktu poboru, więc trudno jest znaleźć granicę wydajności w oparciu o siłę zewnętrzną punktu poboru.W związku z tym, w metodzie badania na rozciąganie, naprężenie, przy którym długość skrajnia próbki ulega 0,2% odkształceniu plastycznemu, jest zazwyczaj określane jako granica warunkowego odłogowania, wyrażona przez 963;0.2.Współczynnik poboru może być stosowany jako podstawa konstrukcyjna do wymagania, aby części nie powodowały widocznego odkształcenia plastycznego podczas pracy.Jednakże, w przypadku niektórych ważnych części, współczynnik wydajności (tj. w przypadku przypadku przypadku przypadku przypadku przypadku przypadku przypadku przypadku, gdy chodzi o grę w przypadku przypadku przypadku części, tj. w przypadku przypadku przypadku części w przypadku przypadku przypadku przypadku części, tj. w przypadku przypadku przypadku przypadku przypadku części, w odniesieniu do których występuje niska wydajność (tj. w przypadku przypadku części 96/963b);b) jest również mały w celu poprawy bezpieczeństwa i niezawodności.

Granica Elastyczna: Zdolność materiału do deformacji w wyniku działania siły zewnętrznej, ale zdolność do odzyskania pierwotnego kształtu po usunięciu siły zewnętrznej nazywa się elastycznością.Maksymalne naprężenie, jakie metal może utrzymać elastyczne odkształcenie, jest granicą elastyczną, która odpowiada punktowi e w krzywej testowej na rozciąganie, wyrażonemu w przypadku niespójności 963e, a jednostka to megapascale (MPa): com63;e=Pe/Fo wher&351;101;W przypadku utrzymania elastyczności utrzymuje się maksymalna siła zewnętrzna (lub obciążenie przy maksymalnym odkształceniu elastycznym materiału).

        (4) Moduł Elastyczny: Jest to stosunek naprężenia Omdle963do naprężenia Omdle948; deformacja jednostki odpowiadające naprężeniu) materiału w granicach elastycznych, wyrażona przez E, w megapascalach (MPa): E=963; E=9948;wher&9485101; 101; kąt pomiędzy linią oe a osią na poziomej krzywej testowej tensjonalnej.Elastyczny moduł jest indeksem odzwierciedlającym sztywność materiałów metalowych (odporność materiałów metalowych na elastyczne odkształcenie podczas poddawania działaniu siły nazywa się sztywnością).