NCALUKOWANE I POMIESZCZONE Kompozycje fazowe: Kompozycje Cnhase (N CC i CC N) w czterech badanych stopach mierzono za pomocą 3D APT (ERBO 1) [36] i TEM Nedx (Erbo 15 i pochodne) [32]. Wyniki eksperymentalne dla dwóch faz prezentowane są w tabelach 7 (Cnhase) i 8 (fazy Cn Tabele 7 i 8 zawierają również przewidywania termokalc uzyskane dla temperatur w temperaturze 1143 K (temperatura drugiego etapu leczenia opadowego dla wszystkich stopów), przy 1413 K i 1583 K (ERBO N1; temperatura pierwszego etapu leczenia opadów i homogenizacji) i w 1313 K i 1583 K (warianty erbon15; temperatura pierwszego etapu leczenia opadów i homogenizacji). Ponieważ C-nfaza wykazuje mniejszą frakcję objętościowąniż C-nfazę, zmiany w składzie chemicznym są bardziej wyraźne. Na FIG. 10 i 11, Prezentujemy kompozycje dla C-Nfazę z Tabeli 7 jako wykresy kołowe. Figura 10 przedstawia dane eksperymentalne, które mierzono we wszystkich czterech stopach ciepła przed pełzającą. Prognozy termokalowe uzyskane dlanfaza Efaza ERBO N1 (1143, 1413 i 1583 K) oraz do ERBO N15 (1143, 1313 i 1583 K) są prezentowanena FIG. 11. Nnnnn N N N N N N N NN N N NN N NN N NN NN N NN N NN N NN N NN N NN NN NN N NN NN N NN NN N NN NN NN N NN N NN NN N 10 i 11 (Cnhase) iw Tabeli 8 (Cnfaza, prezentowane danen bez grafiki) pokazują, że rosnące temperatury powodują rosnące ilości Ti, al i ta i jednocześnie malejące ilości CR, CO, W i RE Dla ERBO N1 wnhasce C. Jak widać w wynikach termokalowych prezentowanychna FIG. 11, ilość elementu podstawowego NI zwiększa się wraz ze wzrostem temperatury w Erbo N1. W przeciwieństwie do tego, zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury w ERBO N15. Nmodynamiczne dane dla Cn i C-Nfaza w tabeli 7 (i fig. 10 i 11) i tabeli 8, odpowiednio, odpowiednio pokazać, że dane termokalkowe dla 1143 K (temperatura ostatniego leczenia strącania stopów eksperymentalnych) i determinowo określone danenie są w pełni zgodne, ale rozsądnie blisko siebie dla obu systemów stopowych. Tylko w przypadku Erbo N15, Element MO wykazuje znacznieniższą wartość w obliczeniu przy 1143 K (1,0 ° C)niż w eksperymencie (4.4at.%). Nnnnnnnnnnnnnnnnnnnndiscussion elastyczny sztywność: jak widaćna FIG. 6A-C, wszystkie elastyczne sztywności zmniejszają się ze wzrostem temperatury. Jest to głównie konsekwencja anharmoniczności potencjału kratowego. Wraz ze wzrostem temperatury rosnące wibracje termiczne prowadzą do większych odległości obligacji, co powoduje zmniejszenie interakcji wiązania, a tym samym w zmniejszeniu elastycznych sztywności. Elastyczne zachowanie Erbo N1 i Erbo N15 jest prawie identyczne, whern101; ponieważ wyniki dla wariantów Ludera Erbo N15 dla C11 i C12 spadająnieco krótko. Nie wpływa znaczącona elastyczne moduli E (które wszystkie są bardzo blisko (rys. 6d). Jak widać w tabeli 9, poszczególne elementy stopu SX różnią się wielkością, strukturą kryształową, modułami młodych, elektronatowością i temperaturą topnienia [48-51]. Figura 6D pokazuje, że zmiany w chemii stopu uwzględnione wniniejszej pracynie mają silniej wpływająna właściwości elastyczne. Jest to zgodne z wnioskami przyciągniętymi przez Demtro¨der i in. [41], który wykazał, żenawet większe odmiany kompozycji stopowychniż rozważane wniniejszej pracynie mają wpływuna elastyczne właściwości SX. Elastyczne zachowanie jednego kryształu bezpośrednio odzwierciedla anizotropię systemu wiązania. Ten ostatni jest kontrolowany głównie według typu, liczby i układu przestrzennegonajbliższego stykównneighbor w strukturze krystalicznej. Ponieważ struktury NI NBASE SX (w tym Cnc \"mikrostrukturę), jak również ich główne kompozycje chemiczne ([62 w. N%ni, [11 μl) różnią się tylkonieznacznie, interakcje są zdominowane przez NI-NI i Ni-al Kontakt, prowadzące tylko do małych odmian makroskopowych elastycznych sztywności [42] Nermal Expansion i C Nsolvus Temperatury N: Rozszerzenie termiczne jest związane z tendencją materiału do zmiany objętości wzrastającą temperaturę. W krysztale wiąże się to z rosnącą energią wibracyjną atomami inharmonic kształtem potencjału kratowego. Zgodnie z relacją Gru¨ Neisen, Aðtþ jest proporcjonalny do pojemności ciepła; W ten sposób szczep termiczny Eðtþ może byćnnnndiscribed przez zintegrowaną formę modelu Einsteina [52, 53]:n N Ne0 reprezentuje początkowe szczep w 0 k, ah oznacza wysoki limit NTEMPerature współczynnika rozszerzalności cieplnej, a on jest równowartością temperatury Einsteina. Pierwsza pochodna względem temperatury, otrzymuje się współczynnik rozszerzalności cieplnej:

\--&&---&//--&---.