Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest bezpośrednim podejściem antybakteryjnym, a jego skuteczność wobec różnych szczepów wirusów przenoszonych drogą powietrzną od dawna jest potwierdzona.Najczęściej stosowanym rodzajem światła UV w zastosowaniach germinalnych jest lampa łuku rtęciowego o niskiej ciśnieniu emitująca około 254 2o282001;nm; ostatnio wykorzystano technologię lamp ksenon, która emituje szerokie spektrum UV.6.Jednakże, chociaż lampy te mogą być stosowane do dezynfekcji wolnych pomieszczeń, bezpośrednie narażenie na konwencjonalne promienie UV w miejscach publicznych nie jest możliwe, ponieważ bezpośrednie narażenie na te promienie świetlne migdałowe może być zagrożeniem dla zdrowia, zarówno dla skóry, jak i oczu.

W przeciwieństwie do światła dalekiego UVC (207 do 222 222282001;nm) wykazano, że jest tak samo skuteczne jak konwencjonalne promienie UV w uśmiercaniu mikroorganims11, ale dotychczasowe badania sugerują, że te długości fal nie powodują problemów związanych ze zdrowiem człowieka związanych z bezpośrednim narażeniem na konwencjonalne promienie UV.Krótko mówiąc (zob. poniżej) przyczyna jest taka, że światło dalekiego UVC ma zakres materiałów biologicznych o mniej niż kilku mikrometrach, a zatem nie może dotrzeć do żywych komórek ludzkich w skórze lub oczach, wchłanianych przez warstwę rogową skóry lub przez warstwę oczodołów.Ale ponieważ wirusy (i bakterie) są bardzo małe, daleko-UVC światło nadal może przenikać i zabić je.Dotychczas światło UVC potencjalnie ma mniej więcej takie same, wysoce skuteczne wła ściwości bakteriobójcze światła UV, ale bez związanych z tym zagrożeń dla zdrowia ludzkiego Kilka grup zaproponowało, że światło dalekiego UVC (207 lub 222 8202282001; nm), które można wygenerować przy użyciu niedrogich lamp ekskymerowych, jest potencjalnie bezpieczną i wydajną technologią przeciwbakteryjną, która może byćrozmieszczone w miejscach publicznych.

Biofizycznie oparta na mechaniźmie podstawa do tego daleko-UVC podejścia jest to, że światło w tym zakresie długości fali ma bardzo ograniczoną głębokość przenikania.W szczególności światło dalekiego UVC (207 282111; 222 282001; nm) jest bardzo silnie wchłaniane przez białka przez wiązanie peptydowe, a także inne biomolekuły, więc jego zdolność do penetracji materiałów biologicznych jest bardzo ograniczona w porównaniu z, na przykład, 254 82001; nm (lub wyższym) konwencjonalnym promieniem promieni UV.i bakterie, jak dotąd światło UVC jest tak samo skuteczne w uśmiercaniu tych patogenów, jak konwencjonalne promienie UV. Jednakże, w przeciwieństwie do promieni promieni UV, światło dalekie UVC nie może przenikać ani ludzkiej warstwy rogowej (zewnętrznej warstwy skóry martwo-komórkowej), ani warstwy łzowej oka, ani nawet cytoplazmy poszczególnych komórek ludzkich.Tak więc światło dalekiego UVC nie może dosięgnąć lub uszkodzić żywych komórek w ludzkiej skórze lub w ludzkim oku, w przeciwieństwie do konwencjonalnego promienia UV, które może dotrzeć do tych wrażliwych komórek.