Związki

Zwykle aluminium jest trywalentne. W podwyższonych temperaturach przygotowano jednak kilka gazowych związków monowalentnych i dwuwalentnych (AlCl, Al2O, AlO). W aluminium konfiguracja trzech elektronów zewnętrznych jest taka, że w kilku związkach (np. krystaliczny fluorek aluminium [AlF3] i chlorek aluminium [AlCl3]) goły jon, Al3+Wiadomo, że występuje przez utratę tych elektronów. Energia wymagana do utworzenia Al3+jon jest jednak bardzo wysoki i w większości przypadków energetycznie korzystniejsze jest, aby atom aluminium tworzył związki kovalentne poprzez hybrydyzację sp2, jak bor. Al3+jon może być stabilizowany przez nawodnienie, a jon ośmiodowy [Al(H2O)6]3+występuje zarówno w roztworze wodnym, jak i w kilku solach.

Szereg związków aluminium ma ważne zastosowania przemysłowe. Glin, który występuje w naturze jako korund, jest również przygotowywany komercyjnie w dużych ilościach do wykorzystania w produkcji metalu aluminiowego oraz do produkcji izolatorów, świec zapłonowych i różnych innych produktów. Po ogrzewaniu glin rozwija porowatą strukturę, która umożliwia adsorbowanie pary wodnej. Ta forma tlenku glinu, znanego komercyjnie jako aktywowany tlenek glinu, jest stosowana do suszenia gazów i niektórych cieczy. Służy również jako nośnik katalizatorów różnych reakcji chemicznych.

Anodowy tlenek aluminium (AAO), zwykle produkowany przez elektrochemiczne utlenianie aluminium, jest nanostrukturalnym aluminium-materiał bazowy o bardzo unikalnej strukturze. AAO zawiera cylindryczne pory, które zapewniają różnorodne zastosowania. Jest to termicznie i mechanicznie stabilny związek, a jednocześnie optycznie przezroczysty i izolator elektryczny. Wielkość porów i grubość AAO można łatwo dostosować do niektórych zastosowań, w tym działając jako szablon syntezy materiałów w nanorurki i nanopręty.

Innym głównym związkiem jest siarczan glinu, bezbarwna sól otrzymywana przez działanie kwasu siarkowego na uwodniony tlenek glinu. Forma komercyjna to nawodniona krystaliczna stała stała stała stała o wzorze chemicznym Al2(SO4)3. Jest szeroko stosowana w produkcji papieru jako spoiwo do barwników i jako wypełniacz powierzchniowy. Siarczan glinu łączy się z siarczanami metali uniwalentnych, tworząc nawodnione podwójne siarczany zwane glinami. Alunki, podwójne sole wzoru MAl(SO4)2 ·12H2O (gdye M jest pojedynczo naładowanym kationem, takim jak K+zawierają również Al3+jon; M może być kationem sodu, potasu, rubidu, cezu, amonu lub talu, a aluminium może być ponowniee d przez różne inne M3+jonynp. gal, indium, tytan, wanad, chrom, mangan, żelazo lub kobalt. Najważniejszym z takich soli jest siarczan potasu glinu, znany również jako glin potasu lub glin potasu. Aluminy te mają wiele zastosowań, zwłaszcza w produkcji leków, tekstyliów i farb.Reakcja chloru gazowego z stopionym metalem aluminium wytwarza chlorek aluminium; Ten ostatni jest najczęściej stosowanym katalizatorem w Friedel

Reakcje rzemieślnicze-tj. syntetyczne reakcje organiczne biorące udział w preparatach szerokiej gamy związków, w tym ketonów aromatycznych i antrokinonu i jego pochodnych. Nawodniony chlorek glinu, powszechnie znany jako chlorowodny glinu, AlCl3 ∙ H2O, stosowany jest jako miejscowy środek przeciwpoceniowy lub dezodorant do ciała, który działa poprzez zwężenie porów. Jest to jedna z kilku soli aluminiowych stosowanych w przemyśle kosmetycznym.Wodorotlenek aluminium, Al(OH)3, jest używany do wodoodporności tkanin i do produkcji wielu innych związków aluminium, w tym soli zwanych glinianami, które zawierają AlO − Dwa grupy. Z wodorem aluminium tworzy wodnik aluminium, AlH3, polimerową stałą stałą, z której pochodzą tetrohydrogliniany (ważne środki redukujące). Wodnik glinu litu (LiAlH4), powstały w wyniku reakcji chlorku glinu z wodnikiem litu, jest szeroko stosowany w chemii organicznejnp. w celu zmniejszenia aldehydów i ketonów odpowiednio do alkoholi pierwotnych i wtórnych.

② ②