Aluminium (Al)

Aluminium (Al), czyli aluminium, pierwiastek chemiczny, lekki srebrzysty biały metal z głównej grupy 13 (IIIa lub grupy borowej) układu okresowego. Aluminium jest najczęściej obfitym elementem metalowym na Ziemi’Skóra i najczęściej stosowany metal nieżelazny. Ze względu na swoją aktywność chemiczną aluminium nigdy nie występuje w postaci metalowej w przyrodzie, ale jego związki są obecne w większym lub mniejszym stopniu w prawie wszystkich skałach, roślinności i zwierzętach. 

Zdarzenia i historia

Aluminium występuje w skałach magicznych głównie jako glinokrzemiany w feldsparach, feldspatoidach i mikach; w glebie pochodzącej z nich jako glina; i po dalszym warunkach atmosferycznych jako bauxit i żelazo-bogaty lateryt. Bauxit, mieszanina nawodnionych tlenków aluminium, jest główną rudą aluminium. Krystaliczny tlenek aluminium (szermierz, korund), który występuje w kilku kamieniach magicznych, jest wydobywany jako naturalny ściernik lub w jego drobniejszych odmianach, jak rubiny i szafiry. Aluminium występuje w innych kamieniach szlachetnych, takich jak topaz, granat i chryzoberyl. Spośród wielu innych minerałów aluminium alunit i kriolit mają pewne znaczenie handlowe.

Przed 5000.p.E. ludzie w Mezopotamii produkowali drobną ceramikę z gliny, która składała się w dużej mierze ze związku aluminium, a prawie 4.tysiące lat temu Egipcjanie i Babilończycy używali związków aluminium w różnych chemikaliach i lekach. Plinius odnosi się do glinu, obecnie znanego jako glin, związku aluminium szeroko stosowanego w starożytnym i średniowiecznym świecie do naprawy barwników w tekstyliach. W drugiej połowie XVIII wieku chemicy tacy jak Antoine Lavoisier uznali glin za potencjalne źródło metalu.

Surowe aluminium zostało odizolowane (1825) przez duńskiego fizyka Hansa Christiana Ørsteda poprzez redukcję chlorku glinu amalgamem potasu. Brytyjski chemik Sir Humphry Davy przygotował (1809) żelazo-stop aluminium poprzez elektrolizację stopionego tlenku glinu (tlenku aluminium) i miał już nazwę pierwiastka aluminium; Słowo później zostało zmodyfikowane na aluminium w Anglii i niektórych innych krajach europejskich. Niemiecki chemik Friedrich Wöhler, używając metalu potasowego jako środka redukującego, produkował proszek aluminium (1827) i małe kulki metalu (1845), z których mógł określić niektóre jego właściwości.

Nowy metal został wprowadzony do wiadomości publicznej (1855) na Paryżskiej Ekspozycji mniej więcej w momencie, gdy stał się on dostępny (w małych ilościach za duże koszty) poprzez redukcję sodu stopionego chlorku glinu w procesie Deville'a. Kiedy energia elektryczna stała się stosunkowo obfita i tania, prawie jednocześnie Charles Martin Hall w Stanach Zjednoczonych i Paul-Louis-Toussaint Héroult we Francji odkrył (1886) nowoczesną metodę komercyjnej produkcji aluminium: elektrolizę oczyszczonego glinu (Al2O3) rozpuszczonego w stopionym kriolitie (Na3AlF6). W latach sześćdziesiątych aluminium zajęło pierwsze miejsce, przed miedźmi, w światowej produkcji metali nieżelaznych. Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat górnictwa, rafinacji i produkcji aluminium, zobacz obróbka aluminium.