3.Trwałość

Pomiary dwudzielne 122828228; główne formy korozji metalu:

  (1) Jednolita korozja.Korozja powierzchni metalu sprawia, że sekcja jest cieńsza równomiernie.Dlatego też roczna średnia utrata grubości jest często stosowana jako wskaźnik właściwości korozyjnych (szybkość korozji).Stal zazwyczaj koroduje równomiernie w atmosferze.

  (2) korozja szczelinowa.Metalowa korozja jest punktualna i tworzy głębokie doły.Występowanie korozji otworów jest związane z charakterem metalu i jego podłożem.Korozja cierniowa łatwo występuje w środkach zawierających sole chlorkowe.Maksymalna głębokość otworu jest często stosowana jako wskaźnik oceny korozji szczelin.W przypadku korozji rurociągów uwzględnia się głównie korozję rurociągów.

  (3) Korozja galwaniczna.Korozja spowodowana przez różne możliwości kontaktu różnych metali.

  (4) korozja szczelinowa.Metalowa powierzchnia często ulega lokalnej korozji w szczelinach lub innych obszarach ukrytych ze względu na różnicę w składzie i stężeniu podłoża pomiędzy różnymi częściami.

  (5) korozja naprężeń.Pod połączonym działaniem środków korozyjnych i wysokiego naprężenia, powierzchnia metalu koroduje i rozszerza się do wewnątrz w mikropęknięcia, często powodując nagłe pęknięcia.Można uszkodzić pręty stalowe o wysokiej wytrzymałości (druty) w betonie.

4.Twardość

  Twardość wskazuje na zdolność materiału do oparcia się twardym obiektom tłoczonym na jego powierzchni.Jest to jeden z ważnych wskaźników wydajności materiałów metalowych.Ogólnie, im większa twardość, tym lepiej odporność na zużycie.Najczęściej używane wskaźniki twardości są twardość Brinella, twardość Rockwell i twardość Vickersa.

  Brinell hardness (HB): Naciśnij utwardzoną stalową kulę o pewnej wielkości (zazwyczaj 10mm średnicy) na powierzchnię materiału z pewnym obciążeniem (zazwyczaj 3000kg), utrzymując ją przez pewien czas, po usunięciu obciążenia, stosunek obciążenia do powierzchni wcięcia, Jest to wartość brynella twardości (HB), a jednostka to kgf/mm2 (N/mm2).

  Twardość Rockwell (HR): Kiedy HB > 450 lub próbka jest zbyt mała, nie można zastosować testu twardości Brinella, a zamiast tego można zastosować pomiar twardości Rockwell.Używa diamentowego stożka z kątem wierzchołka 120 niespójne 176;   lub stalowa kula o średnicy 1.59 i 3.18mm, która jest wciśnięta na powierzchnię materiału, który ma być badany pod pewnym obciążeniem, a twardość materiału uzyskuje się z głębokości wcięcia.W zależności od twardości materiału testowego można użyć różnych wcięć i całkowitych ciśnień do tworzenia kilku różnych skal twardości Rockwell.Każda skala jest oznaczona literą po znaku twardości Rockwell HR.Najczęściej stosowane skaly twardości Rockwell to A, B i C (HRA, HRB, HRC).Skala C jest najczęściej stosowana.

  HRA: To jest twardość uzyskana przez diamentowy stożkowy wcięcie z ładunkiem 60kg, używany do ekstremalnie twardych materiałów (takich jak węglik cementu, itp.).

  HRB: Jest to twardość uzyskana przy użyciu ładunku 100kg i utwardzonej stalowej kuli o średnicy 1.58mm.Używa się go do materiałów o niższej twardości (takich jak stal, żeliwo itp.).

  HRC: Jest to twardość uzyskana przy pomocy 150kg obciążenia i pręta z diamentowego stożka, stosowana do materiałów o wysokiej twardości (takich jak stal utwardzona itp.).

  Vickers hardness (HV): diamentowy kwadratowy stożkowy wcięcie z ładunkiem 120kg lub mniejszym oraz kąt wierzchołka 136 niespójne 176;   jest wciśnięty do powierzchni materiału.Powierzchnia powierzchni   dołek wcięcia materiału podzielony jest przez wartość obciążenia w celu uzyskania wartości twardości Vickers (HV).Badanie wytrzymałości jest najprostszą i najbardziej wykonalną metodą badawczą w badaniu sprawności mechanicznej.W celu zastąpienia niektórych badań charakterystyki mechanicznej badaniami twardości, w produkcji wymagana jest bardziej dokładna relacja konwersji między twardością a wytrzymałością.Praktyka dowiodła, że między różnymi wartościami twardości   z materiałów metalowych, istnieje przybliżony związek odpowiadający wartości twardości z wartością wytrzymałości.Ponieważ wartość twardości określa się przez początkowy opór odkształcenia z tworzywa sztucznego i utrzymującą się odporność na odkształcenie z tworzywa sztucznego, im większa wytrzymałość materiału, tym większa odporność na odkształcenie z tworzywa sztucznego i im wyższa wartość twardości.